Niets is beter dan op een regenachtige zondagnamiddag af te zakken naar de Crossroad in Olen.
Vandaag had de Chiet "The great John Primer and Real Deal Blues Band" kunnen strikken en zoals het alle grootheden past, kregen zij een waardig voorprogramma onder de noemer Blue Cover.
Deze laatste jonge Belgisch/Nederlandse band, al zijn ze samen 203 jaar oud, bestaan een goed jaar en brengen zowel eigen gecomponeerde nummers zoals -Trouble - Heal Blues - en - What 's the Matter - als vele andere bluescovers.
De Nederlandse broers Jeroen (harp/zang) en Wil (drums) Cornelissen vormen een goed geheel, vooral in het nummer "Pontiac" dat enkel door hun beiden werd gebracht, is dat duidelijk te horen.
Verder bestaat de band uit gitarist/zanger Fred Berghmans en bassist Danny Van Genechten.
Na een uurtje hun kunnen te hebben getoond, mochten John en de zijnen van wal steken.

Muddy Waters was degene die John onder zijn vleugels had genomen en tot op de dag van vandaag blijft John hem er dankbaar voor. En dat steekt hij niet onder stoelen of banken, want hij zingt Muddy 's nummertjes met dezelfde overgave als The “Hoochie Coochie Man” himself.
John heeft zijn kunnen niet allen te danken aan Muddy, maar heeft ook ervaring opgedaan met Sammy Lawhorn, Junior Wells, Buddy Guy, Smokey Smothers, Lonnie Brooks en vele anderen.
Veertien jaar lang heeft hij rond getoerd met Magic Slim & The Teardrops tot hij zijn eigen Real Deal Blues band oprichtte. Zij brengen de originele Chicago Blues met zoveel overtuiging dat je niet anders kan dan meegenieten van de sound.
John is tevens een meester verteller, entertainer en songwriter. Zo geeft hij zichzelf een beetje bloot in het nummer -They Call Me John Primer -, waarbij hij de slide hanteert of het de gewoonste zaak van de wereld is.
John Primer & The real Deal Blues Band blijven het publiek elektrificeren en blijven vandaag een drijvende kracht in de wereld van de Blues muziek.

De bezetting bestond vandaag uit:
John Primer: gitaar, zang
Mervyn Hinds: harmonica, zang
Michael Morrison: bass
Vernon Rogers : drums
Eén enkel minpuntje moet van mijn hart. Zowel bij Blue Cover als John Primer staken de basgitaristen zich weg achter de boxen, zodat je van hen geen glimp kon opvangen.
Spijtig voorval voor de toeschouwers, want die mannen horen toch ook bij het schouwspel.... of vergis ik me?

Leen